Ik ben naar het museum ‘Escher in het Paleis geweest’. Het museum is in Den Haag. De laatste keer was in oktober 2015 tijdens de uitwisseling. Totaal ben ik er drie keer geweest. De eerste keer was met mijn ouders. Ik heb het gezien in Den Haag. Hier heb ik een recensie over het museum:
https://www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g188633-d538013-Reviews-Escher_in_Het_Paleis_Escher_in_the_Palace-The_Hague_South_Holland_Province.html . Het pand werd vroeger gebruikt als winterpaleis door koningin Emma (betovergrootmoeder van Koning Willem-Alexander). Ze had het gekocht in 1896 van haar schoonzus Sophie van Oranje-Nassau. Tot 1990 hebben de vorstinnen Wilhelmina, Juliana en Beatrix gebruik gemaakt van het paleis. Prinses Juliana verkocht het in 1991 aan de gemeente Den Haag. Het museum lijkt van de voorkant niet super groot , maar eenmaal binnen ziet het er wel best groot en goed gevuld uit. Niet te vol, maar precies goed. De 2de verdieping is een verdieping waar je als bezoeker allemaal dingen kunt doen. Bijvoorbeeld een kamer waar de kinderen groter lijken dan hun ouders, of een magische kubus die geprojecteerd word op een stuk waar je doorheen kan lopen. Ik zelf vond deze verdieping wel leuk, alleen als het druk is krijg je niet echt de tijd ervoor. Dus dat is dan wel beetje jammer. Er staan ongeveer 150 kunstwerken van Escher. Dat is bijna de hele collectie. Deze zijn verdeeld in verschillende kamers. In het museum staat ook de 7-meter lange Metafoor III, dit is een ronde tekening op hout gemaakt. Het laat zien dat er oneindigheid bestaat (hij laat alles overlopen in elkaar). Escher staat erom bekend om zijn overlopende schilderijen. Bijvoorbeeld ‘Dag en Nacht’, waarin vogels lijken te ontstaan uit het landschap. De kunstwerpen hangen aan de muur ingedeeld in kamers. Soms staan er voorwerpen op de grond, maar het meeste zijn tekeningen/schilderijen. Er zijn ook nog wat decoraties, zoals mooie lampen of een echt groot schilderij (niet van Escher). Dat komt ook omdat het vroeger een paleis was, dus sommige voorwerpen komen daarvandaan. Ik vind de route die er uitgezet is voor de bezoekers wel oke. Het is meer dat er niet echt een route hoeft te zijn, vind ik. Ik zou het ook al goed hebben gevonden als er geen route was, maar wel de deelonderwerpen bij elkaar hingen/stonden. Want ik zie er niet echt een verhaal in of een duidelijke lijn. Dit museum gaat als enige over Escher en dan voornamelijk zijn schilderijen. Escher leefde van 1898 tot 1972, en werd geboren als 5de zoon. Op school deed hij niet erg zijn best en hij is ook vaak overgestapt op iets anders, een andere studie. Uiteindelijk is hij grafisch kunstenaar geworden. In 1924 is hij getrouwd met een Zwitserse Jetta Umiker en samen hebben ze 3 kinderen gekregen. Hij heeft in zijn leven veel en verschillende dingen/tentoonstellingen moeten maken. Daar verdiende hij wel wat geld mee, maar niet genoeg om zijn gezin te kunnen onderhouden. Daarom moesten zijn ouders hem steunen (wat niet zo erg was, hij had rijke ouders). De naam van het museum zegt zeker iets over de inhoud, want het hele museum gaat over en om Escher. En dat is ook het enige wat is laten zien in het museum sinds 2002. Ik denk dat waarom de inrichters het zo hebben ingericht is omdat het op deze manier de meeste indruk maakt op de bezoekers. Het maakt sowieso al wat indruk op je als je daar doorheen loopt, want bij sommige tekeningen/schilderijen vraag je je af hoe hij dit ooit heeft kunnen tekenen. Zo knap is het getekend. Volgens mij heeft het niks te maken met zijn functie. De wijze waarop de ordening is gedaan is thematisch en op deelonderwerpen. In elke kamer hangen schilderijen die Escher tijdens van zijn leven gemaakt zijn. Dus je begint bij schilderijen van voordat hij beroemd was. En toen hij nog ‘normale’ schilderijen maakte, zonder het verlopende effect. De informatie over elk kunstwerk wordt gegeven door bordjes die eronder of ernaast hangen. Meestal staat er de naam op van het kunstwerk en een korte uitleg wat er mee bedoeld word en wat je ermee kunt zien. Ik vond het zelf prettig om te lezen wat er met zo’n raar kunstwerk wordt bedoeld, maar je hoeft het natuurlijk niet te lezen. Dus ik zou het niet storend of zoiets vinden als je er gewoon langs loopt. Het doel van de tentoonstelling is heel simpel: mensen entertainen. En natuurlijk ook wat vertellen over Escher zelf; wat voor persoon het was, waarom hij dit allemaal heeft gemaakt. Wat ik van het museum vond, best leuk! Toen ik er de eerste keer naartoe was gegaan verwachtte ik gewoon mooie tekeningen in 3D en wat illusie kunstwerken van hout. Ook verwachtte ik wat informatie over die toen nog onbekende man. Uiteindelijk vond ik zijn leven niet zo indrukwekkend als zijn kunstwerken. Ikzelf vond het een enorm mooi museum, maar wat me vooral aansprak, waren de lampen in dierlijke vormen, die vond ik heel erg mooi. De foto's daarvan heb ik helaas per ongeluk gewist. Er is weinig te doen voor kinderen, dus dat is een mindere kant van dit museum. Ik denk dat het vooral bedoeld is voor wat oudere mensen die het ook echt interesseert. In ieder geval zou ik het jongere kinderen niet aanraden. Al met al vond ik het wel een aardig museum, zit goede punten aan maar ook wat mindere punten. |